Είπαν για εμάς
κ. Αρχέλαος
Ξέρω ότι —ό,τι και να πάθω— θα πατήσω ένα κουμπί εδώ και κάποιος θα απαντήσει. η μεγαλύτερη υπόθεση είναι αυτή!
Γιατί, σας λέω, τα κινητά τηλέφωνα, για να τα πάρεις και να τα κάνεις, θέλει διαδικασία.
κα. Ευαγγελία
Πάσχω από ΧΑΠ (Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια). Σε κρίσεις δύσπνοιας το Κλικ Ζωής ήταν εκεί για να βοηθήσει. Είμαι πολύ χαρούμενη που αισθάνομαι ασφαλής και τα παιδιά μου μπορούν να είναι ήσυχα… πλέον ξέρουμε ότι ό,τι και να μου συμβεί – όποτε και να μου συμβεί – τα παιδιά τού τηλεφωνικού κέντρου είναι εκεί για να με βοηθήσουν.
κ. Ιωάννης
Αφότου βγήκα στη σύνταξη, η ενασχόληση με το κτήμα είναι η ζωή μου… χαίρομαι που μπορώ να έχω καθημερινότητα, χαίρομαι που μπορώ να κάνω αυτό που με αρέσει ελεύθερα, χωρίς να ανησυχούν οι δικοί μου για την υγεία μου και την ασφάλειά μου. Πλέον ξέρω ότι όπου και να είμαι και ό,τι και να μου συμβεί μπορώ να καλέσω αμέσως σε βοήθεια.
κα. Μαγδαληνή
Είχα ανάγκη από ψυχολογική υποστήριξη λόγω τής μοναχικής ζωής που κάνω τα τελευταία χρόνια. Η ανάγκη αυτή έγινε ακόμη μεγαλύτερη με την καραντίνα και τον κορωνοϊό. Σε αυτή τη δύσκολη φάση επωφελήθηκα τής υπηρεσίας Κλικ Ζωής. Τώρα πια δεν αισθάνομαι μόνη. Μιλάω τακτικά με τα παιδιά στο τηλεφωνικό κέντρο. Το Κλικ Ζωής με βοήθησε πολύ! Έχει αλλάξει η διάθεσή μου!
κα. Μαρία
Μένω μόνη. Ένα βράδυ έπεσα άσχημα, δεν μπορούσα να κουνηθώ… πανικοβλήθηκα! Αν δεν είχα το κουμπάκι, θα έμενα όλο το βράδυ χάμω στο πάτωμα μέχρι την άλλη μέρα. Το κουμπάκι κάλεσε αυτόματα το τηλεφωνικό κέντρο… η κοπέλα που σήκωσε το τηλέφωνο ειδοποίησε το γιο μου και έμεινε στη γραμμή μέχρι εκείνος να φτάσει σπίτι.
